1. „Dziś bardziej niż kiedykolwiek potrzebujemy Tego, który przychodzi pośród nas i ponownie mówi nam: „Pokój wam!”.

Rany na ciele Jezusa Zmartwychwstałego są znakiem walki, którą On stoczył i zwyciężył dla nas, posługując się orężem miłości, abyśmy mogli mieć pokój, zaznawać pokoju, żyć w pokoju. Spoglądając na te chwalebne rany, nasze nieufne oczy się otwierają, nasze zatwardziałe serca otwierają się i pozwalają, by dotarło do nich orędzie paschalne: „Pokój wam!”.

Bracia i siostry, pozwólmy, aby pokój Chrystusa zagościł w naszym życiu, w naszych domach, w naszych krajach! (…) Dajmy się zwyciężyć pokojowi Chrystusa! Pokój jest możliwy, pokój jest konieczny, pokój jest podstawowym obowiązkiem wszystkich!”.

Po roku trwającej wojny na Ukrainie te słowa orędzia wielkanocnego (2022) papieża Franciszka pozostają ciągle aktualnym wezwaniem.

Pamiętajmy, że pokój na świecie zaczyna się od pokoju naszego serca, od naszego spotkania z Miłosiernym Zbawicielem w sakramencie spowiedzi. Zbliżmy się z ufnością do Niego i pozwólmy się obmyć Krwią Jego Ran. Albowiem „Krew Jezusa oczyszcza nas z wszelkiego grzechu” (1J 1,7). Sakrament ten jest pierwszym darem Chrystusa Zmartwychwstałego. Jego ustanowienie następuje w momencie pierwszego spotkania Chrystusa z Apostołami w Wieczerniku. Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane (J 20,19-23).

A zatem, drodzy bracia i siostry, zaczynając zawsze od naszego serca, przyjmijmy i nieśmy ten pokój Chrystusa do naszych rodzin i wspólnot, do wszystkich z którym się spotykamy w naszej codzienności, do wszystkich zranionych i cierpiących z powodu wojny i wszelkich innych konfliktów, do chorych którym służymy.

2. Kościół, będący Mistycznym Ciałem Chrystusa, podąża śladami swego Boskiego Mistrza w stronę wielkiego Jubileuszu 2000 – lecia Odkupienia w 2033 roku.

Zgodnie z naszym charyzmatem obejmijmy na tej drodze szczególną troską wszystkich chorych, ubogich, starszych, zagubionych i zagrożonych duchowo, zranionych słabościami i nałogami, dręczonych i zniewolonych przez złego ducha. Własnym przykładem pomagajmy wszystkim „podążać razem” śladami Boskiego Odkupiciela – „przez krzyż do Nieba”. 

Maryja powołała nas, abyśmy u Jej boku „podążali razem” śladami Jezusowej Via Dolorosa, abyśmy się wzajemnie wspierali i stali przedłużeniem Jej matczynych ramion wyciągniętych z czułością wobec wszystkich dzieci Bożych.

Dlatego właśnie, najmilsi bracia i siostry, zaprosiłem Was na „dróżki Matki Bożej Bolesnej”, tzn. do przeżywania kolejnych lat naszej wędrówki i przygotowania do Jubileuszu 2000 – lecia Odkupienia w nawiązaniu do siedmiu boleści Maryi, która jest naszą Matką i Przewodniczką na drodze wiary. Tajemnice Jej siedmiu boleści są nam szczególnie drogie i bliskie poprzez koronkę, którą odmawiamy codziennie za chorych i cierpiących oraz za osoby będące w zagrożeniu duchowym i zniewolone przez złego ducha. O tych siedmiu bolesnych stacjach Maryi pięknie przypominają witraże oborskiej świątyni i obrazy p. Ilony Koll – Korwel z Hanoweru wiszące na korytarzu klasztornym.

Dlatego podczas naszego przygotowania do Jubileuszu 2000 – lecia Odkupienia w 2033 Roku zapraszam całą Wspólnotę i każdego z Was do rozważania siedmiu bolesnych stacji Maryi (w kolejnych latach od 2026 do 2032 roku), abyśmy za Jej przykładem i z Jej macierzyńską pomocą odpowiedzieli na miłość Boskiego Odkupiciela, zjednoczyli z Nim i jeszcze głębiej uczestniczyli, jako Wspólnota i każdy osobiście, w Jego misterium paschalnym (męki, śmierci i zmartwychwstania) zapoczątkowanym w nas poprzez sakrament chrztu świętego i z jeszcze większą gorliwością zaangażowali się w dzieło nowej ewangelizacji naszej ojczyzny – głosząc całym naszym życiem Jezusa Chrystusa, jedynego Pana i Zbawiciela wszystkich ludzi.  

3. Nawiązują do wielkiego Jubileuszu Odkupienia w 2033 Roku w jednym z moich wcześniejszych listów pisałem do Was:

„Będzie to szczególny Jubileusz Paschy Chrystusa Pana. Pozornie wydaje się to perspektywa dość odległa (10 lat). Jednak tak wielki Jubileusz wymaga równie wielkiego i długiego przygotowania, przede wszystkim w wymiarze duchowym. Myślę, że ten czas przygotowania będzie dla Kościoła i wszystkich jego dzieci coraz bardziej przeniknięty duchowością paschalną. Chrystus zdążający z uczniami na święto Paschy do Jerozolimy przygotowywał ich na to wszystko, co miało się wydarzyć. Zapowiadał swoją zbawczą mękę, śmierć i zmartwychwstanie – swoją Paschę. W tym przygotowaniu uczniów wyrażała się Jego wielka troska i miłość wobec uczniów, widoczna szczególnie podczas Ostatniej Wieczerzy, gdy ustanawiał Eucharystię i pełen wzruszenia mówił do nich: „Gorąco pragnąłem spożywać tę Paschę z wami…” (Łk 22.15). A oni, jak wiemy, odpowiedzieli na to pragnienie swego Mistrza. Umocnieni Duchem Świętym i pokrzepieni Eucharystią poszli potem Jego śladami „przez krzyż do Chwały”. Zrozumieli, że jest to Pascha Chrystusa i Jego Kościoła, a więc nasza”.

Drodzy bracia i siostry!

„Nie jest łatwo kroczyć paschalną drogą naszego Odkupiciela. Trzeba wielkiej wiary, wręcz heroizmu, by nie zwątpić w sens męki Jezusa i w sens swojej drogi wiary. Uczniem Jezusa jest tylko ten, kto Mu zawierzy i podejmie trud trwania przy Nim, bo On wprowadza w zachwyt i miłość, dla której nie ma granic. Paschalna droga Jezusa i Maryi jest drogą całego Kościoła - drogą świętych i męczenników. Bowiem Jezus głosi: Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie (J 14,6)” (ks. Stanisław Groń SJ).

Pamięć o misterium paschalnym Chrystusa zawsze dodawała ludziom cierpiącym siły do znoszenia własnych krzyży. Czasem ludzie cierpiący i pracujący wśród nich dają wyraz życia prawdą o misterium paschalnym przez wzajemne pozdrawianie się słowami: "Przez krzyż do nieba". Przeżywanie misterium paschalnego na ziemi jest drogą wiodącą do Paschy wieczystej. Codzienne zmaganie się z trudnościami, codzienne zwycięstwa odnoszone nad złem w nas i w otaczającym nas świecie, codzienne łączenie naszego krzyża z Krzyżem Chrystusa ma wymiar paschalny.

Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki często przypominał: „Krzyż pokazuje każdemu człowiekowi drogę przez śmierć do zmartwychwstania”. „Prawdziwa odnowa Kościoła (…) polega przede wszystkim na odkryciu Tajemnicy Paschalnej Chrystusa i wprowadzeniu tej Tajemnicy znowu w centrum życia chrześcijańskiego, w centrum życia wspólnot chrześcijańskich”.

„Uczestnictwo w tajemnicy paschalnej Jezusa ma konsekwencje dla naszego życia teraźniejsze­go i przyszłego – pisze ks. prof. Józef Kudasiewicz.

Chrześcijanin, wszczepiony w Paschę Jezusa przez chrzest, przeszedł do nowego życia; umarł dla starego człowieka, dla grzechu, stając się nowym stworzeniem, nowym człowiekiem. Ta rzeczywistość chrztu musi się ciągle realizować w naszym życiu. Szlachectwo zobowiązuje.

Jeden z chasydów polskich wypowiedział piękne zdanie: „Trzeba codziennie wychodzić z Egiptu”. Człowiek wielkanocny, pas­chalny to człowiek, który codziennie wychodzi z niewoli egipskiej; z niewoli grzechu i różnych uzależnień, które grożą dzisiejszemu człowieko­wi. Dziś bardziej niż kiedykolwiek potrzebni są ludzie paschalni – wolni dzięki Chrystusowi.

Wielkanoc jest naszym świętem i naszą Pas­chą. Radujmy się, bo przez sakramenty wielka­nocne uczestniczymy w tajemnicy Paschy Jezusa, umieramy dla starego człowieka i grzechu, a ro­dzimy się jako nowi ludzie”.

4. Drodzy Moi! Podążając w kierunku wielkiego Jubileuszu 2000 – lecia Odkupienia Roku 2033 naszym największym i najważniejszym drogowskazem pozostanie Chrystusowy Krzyż. Tylko w świetle Krzyża Chrystusowego i z pomocą Matki Siedmiu Boleści można właściwie odczytać i zrozumieć prawdziwy sens tego co ma się wydarzyć i do czego przygotowuje nas Królowa Pokoju z Medjugorie.

Boża Opatrzność zdaje się łączyć ten szczególny czas (do Roku 2033), który nazwałem czasem „siedmiu bolesnych stacji Maryi” z czasem ogłoszenia i wypełnienia się dziesięciu medjugorskich tajemnic. „Czas tajemnic” – będzie wielkim wezwaniem do nawrócenia skierowanym przez Ojca bogatego w miłosierdzie, który nie chce utracić żadnego ze swoich dzieci, ale wszystkich doprowadzić do zbawienia w Chrystusie, jedynym Odkupicielu człowieka.

Piękna Gospa z Medjugorie powtarza, że nie jesteśmy skazani, ale jesteśmy ukochani przez Boga naszego najlepszego Ojca i od naszej odpowiedzi, od naszego nawrócenia, zależy wielkość upomnienia. Na ten temat pisałem do Was w liście na Wielki Post 2022 roku:

„Drodzy bracia i siostry, byłoby czymś powierzchownym i niebezpiecznym pominąć temat tajemnic, które stanowią część orędzia Królowej Pokoju z Medziugorja. O ich istnieniu i doniosłości mówi świadectwo sześciorga widzących. Mirjana, Ivanka i Jakov, znający wszystkie dziesięć tajemnic, twierdzą, że w objawieniu, które mają raz w roku, Matka Boża kilkakrotnie o tym mówiła.

Czas tajemnic będzie czasem ostatecznej konfrontacji z siłami ciemności, czasem wielkiej próby i oczyszczenia, czasem Bożego upomnienia i pukania do drzwi ludzkiego serca, czasem radykalnego wyboru pomiędzy błogosławieństwem i przekleństwem, życiem i śmiercią. Dlatego Maryja często podkreślała, że nie należy czekać z nawróceniem, ale zawsze trzeba być przygotowanym na spotkanie z Bogiem.

„Moje dzieci, bądźcie gotowi, to jest przełomowy czas” – mówi Matka Boża. Do widzącej Mirjany Matka Boża powiedziała: „Mój aniele, módl się za niewierzących. Ludzie będą sobie rwać włosy, brat będzie błagał brata, będzie przeklinał swoje minione życie, przeżyte bez Boga. Będą żałować za grzechy, ale będzie za późno. Teraz jest czas na nawrócenie” (15.08.1985). „Będę modlić się do mojego Syna, by nie karał świata, ale błagam was, nawracajcie się! Nie możecie sobie wyobrazić tego, co się stanie, ani tego, co Ojciec Przedwieczny ześle na ziemię. Dlatego, nawracajcie się! Wyrzeknijcie się wszystkiego, czyńcie pokutę” (24.06.1983). Vicka, jedna z widzących stwierdza, że „Matka Boża powiedziała, że siódma tajemnica została w połowie złagodzona dzięki naszym modlitwom. Zaleca nam dalszą modlitwę, ponieważ dzięki niej można złagodzić także inne tajemnice”.  

„Kiedy mówimy o tajemnicach, zawsze powinniśmy zachęcać ludzi, by nie tracili nadziei – podkreśla wielki apostoł Medjugorie o. Livio Fanzaga, założyciel i dyrektor włoskiego Radio Maryja. Matka Boża nie przyszła bowiem do Medziugorja, by nas straszyć, ale by przywołać do odpowiedzialności i nawrócenia w kontekście, który zawsze odwołuje się do nadziei. Oto dla przykładu orędzie z pierwszego roku objawień: „Jedna jest tylko chrześcijańska postawa wobec przyszłości: nadzieja na zbawienie” (10.06.82 r.).

Vicka, jedna z sześciorga widzących, mówi:   – „Matka Boża jest tutaj pośród nas, by ratować nasze dusze i zawsze obdarza nas radością i odwagą, nakłania, by iść naprzód. Na Jej twarzy, nawet jeśli smuci Ją położenie, w jakim się znaleźliśmy, zawsze maluje się otucha i siła, która dodaje ci odwagi”. 

O. Livio nawiązując do czasu dziesięciu tajemnic medjugorskich mówi: „Nie możemy zapominać o tym, że ludzkie serca nadal są zatwardziałe. Były takie już w czasach dziesięciu plag egipskich, kiedy Faraon za każdym razem stawał się coraz bardziej nieugięty, niejako ugruntowując się w wystawianiu Boga na próbę i pogrążając samego siebie. Powiedziałbym, że to uprzednie ujawnienie (każdej z dziesięciu) tajemnic (trzy dni przed ich wypełnieniem), oprócz przekazania ostatecznego wezwania do nawrócenia się także tych trzymających się z daleka, przyniesie też dosłowny podział ludzkości, która podzieli się na wierzących i niewierzących, na tych, którzy postanowili opowiedzieć się przeciwko Bogu, którzy są mieszkańcami ziemi, i na tych, którzy otworzyli się na Boga i będą stanowili Królestwo Nieba”.

Drodzy Moi! Myślę o tym, jak pięknie będzie podczas Jubileuszu 2025 Rocznicy Narodzin Zbawiciela odnaleźć się 24 i 25 czerwca na górze objawień (Podbrdo), w miejscu gdzie Maryja, Królowa Pokoju, ukazała się pierwszy raz tuląc w ramionach Boskie Dzieciątko Jezus, ukazując Tego, na którym wypełniło się proroctwo Izajasza: „Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel”.

Powierzając się czułej opiece naszej Niebieskiej Matki, zawierzmy Jej naszą drogę i odpowiadając na Jej orędzia, będące wiernym echem Chrystusowej Ewangelii, „podążajmy razem” w kierunku Jubileuszu 2025 – Rocznicy Narodzin Zbawiciela i wielkiego Jubileuszu 2000 – lecia Odkupienia w 2033 Roku.

W Medjugorie o tym pierwszym jubileuszu przypomina góra objawień – Podbrdo, a o tym drugim góra Krzyża – Kriżewac. Wszystko tam cudownie łączy się w Wieczerniku… w konfesjonałach przy kościele i na ołtarzu Eucharystii… w domach i sercach mieszkańców Parafii Św. Jakuba i Wspólnoty Ojców Franciszkanów, przyjmujących gościnnie pielgrzymów z całego świata… 

Niech zatem prowadzą nas te wielkie światła – tajemnicy Wcielenie i Odkupienia dokonanego przez Syna Bożego – i rozpraszają wszelkie ciemności i zasadzki ukrytego wroga naszego zbawienia. Podążajmy z odwagą w pokoju Chrystusa, pod czułą opieką naszej Niebieskiej Matki.

5. Wiosenny Dzień Skupienia dla naszej Wspólnoty odbędzie się tradycyjnie w Niedzielę Zesłania Ducha Świętego 28 maja 2023 roku. Spotkanie rozpocznie Eucharystia o godz. 11.30, a zakończy Agapa o godz. 16.30. W Dniu Pięćdziesiątnicy pragniemy zgromadzić się w Oborskim Wieczerniku, aby trwać jednomyślnie na modlitwie razem z Maryją, Matką Jezusa i prosić o nowe wylanie Ducha Pocieszyciela i Jego dary dla naszej Wspólnoty i dla każdego z nas.

Zapraszam Was serdecznie do Oborskiej „Sali na górze” (por. Dz 1, 13) Prośmy przez Niepokalane Serce Maryi, Matki Chrystusa i Kościoła, aby Boski Ogień zstąpił z Nieba od Ojca, rozpalił nasze serca i uczynił prawdziwymi świadkami Zmartwychwstałego Pana. „Otrzymawszy Ducha Pocieszyciela, bądźmy pocieszycielami wszystkich spotykanych na drodze życia”, a szczególnie ludzi chorych i ubogich, samotnych i opuszczonych starców, zagubionej młodzieży, spętanych nałogami, oszukanych przez złego ducha i uśmierconych duchowo własnymi grzechami. Niech Duch Prawdy przyoblecze nas swoją mocą, prowadzi i nieustannie przemawia językiem miłości kiedy i jak chce. Zachęcam do odmawiania koronki do Ducha Świętego za przyczyną Matki Siedmiu Boleści, której tekst umieszczony został w jednym z moich wcześniejszych listów.

6. Wspólnota „Pieta” wyrosła i rozwija się w klimacie duchowości Karmelu i sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Oborach. Należymy do wielkiej Rodziny Karmelitańskiej o czyn nieustannie przypomina nam brązowy szkaplerz Maryi zdobiący nasze piersi. Zapraszam was już dzisiaj na XXIV Ogólnopolskie Spotkanie Rodziny Karmelitańskiej w Oborach, które odbędzie się w sobotę 15 lipca 2023 roku w godz. 10.00 – 19.00.

7. Drodzy bracia i siostry! Pamiętajmy, aby codziennie o godz. 18.40 (od 1 czerwca do 31 sierpnia o godz. 18.40, a od 1 września do 31 maja o godz. 17.40) jednoczyć się duchowo odmawiając koronkę do siedmiu boleści Maryi za chorych i cierpiących, oraz we Mszy Świętej za chorych odprawianej przy ołtarzu Matki Bożej Bolesnej w Oborach w każdą drugą niedzielę miesiąca o godz. 11.30. Napełnieni mocą Ducha Świętego trwajmy wiernie przy Maryi stojącej pod krzyżem swego najmilszego Syna. Rozpoznajmy Go w naszych cierpiących braciach i siostrach. Bądźmy świadkami Jej krzepiącej macierzyńskiej obecności i czułej miłości. Okrywajmy chorych Jej brązowym szkaplerzem.

A w środy i piątki odmawiajmy koronkę o uwolnienie za przyczyną Matki Siedmiu Boleści i ofiarujmy post. W tym miejscu z serca dziękuję za dar Mszy świętej i każde Zdrowaś Maryjo… i nadal najpokorniej proszę o Wasze dalsze modlitewne wsparcie w mojej codziennej posłudze miłosierdzia wobec naszych sióstr i braci dręczonych przez szatana.

8. Rekolekcje dla Wspólnoty Miłości Matki Bożej Bolesnej odbędą się w dniach 14 – 17 września 2023 roku (czwartek – niedziela). Tradycyjnie w dniu 15 września obchodzić będziemy nasze patronalne święto. Będzie to 15 rocznica powstania Wspólnoty „PIETA”. Najserdeczniej zapraszam was wszystkich do wspólnego radosnego świętowania w Oborskim Domu Maryi.

9. Zachęcam do uważnej lektury Listów do Wspólnoty i Rozważań znajdujących się na stronie internetowej naszego sanktuarium w zakładce Wieczernik i w zakładce Rozważania.

10. Pamiętajmy także o Mszy Świętej sprawowanej 25 – dnia każdego miesiąca w intencji Wspólnoty „Pieta”. Tego dnia do Bezkrwawej Ofiary Chrystusa składanej na ołtarzu w Oborach dołączmy nasze modlitwy i osobiste akty ofiarnej miłości w intencji całej Wspólnoty.  

11. Drodzy bracia i siostry, życzę Wam pełnego radości i nadziei świętowania Paschy Boskiego Odkupiciela oraz obfitych łask Zmartwychwstałego Pana. „Niech was obdarzy pokojem zawsze i na wszelki sposób!” (2 Tes 3, 16).

Całą naszą Wspólnotę, każdego z was i waszych bliskich, a szczególnie wszystkich chorych, oddaję i zawierzam czułej opiece naszej Oborskiej Matki Bolesnej.

Z darem Chrystusowego pokoju i błogosławieństwa + o. Piotr O. Carm.

W Niedzielę Palmową, czyli Męki Pańskiej – 2 kwietnia A. D. 2023