W 1680 r. ojcowie karmelici postawili w ciągu czterech dni drewnianą kaplicą - niewielką, jednoprzestrzenną budowlę na planie prostokąta. Dopiero w następnym stuleciu (1740 r.) wybudowano kościół murowany. Kościół w ciągu wieków uległ znacznemu zniszczeniu (w XIX w. po powstaniu był zamieniony na skład siana). Wnętrze kościoła jest w stylu barokowym. Jego osobliwością jest to, że został zbudowany na rzucie elipsy.

Pierwotny drewniany klasztor z ok. 20 celami dla zakonników pochodził z XVII w. Klasztor murowany budowano wraz z wznoszeniem kościoła (od 1740 r.). W 1810 r. decyzją władz zaborczych karmelici musieli opuścić swój klasztor. Wrócili do niego dopiero w 1969 r. Dawne zabudowania klasztorne zajmuje szpital, a karmelici zamieszkują XX-wieczny, wolnostojący dom. Parafia karmelitów znana jest w Lublinie m. in. z duszpasterstwa studentów medycyny oraz duszpasterstwa służby zdrowia. Karmelitański ośrodek wytrwale posługuje tak zdrowym, jak i chorym i cierpiącym.