Dar i tajemnica Wieczernika

zapisana w Sercu Maryi, Matki Chrystusa i Kościoła

Drodzy w Sercu Jezusa, bracia i siostry!

Nasz Święty Rodak papież Jan Paweł II w liście do kapłanów na Wielki Czwartek pisanym w Jubileuszowym Roku 2000 z Wieczernika w Jerozolimie przypomina: „To tutaj Chrystus ofiarował nam bezcenny dar Eucharystii. Tutaj także narodziło się nasze kapłaństwo”. I nieco dalej zachęca: „Pomóżmy także naszym wspólnotom odkryć ten skarb…”. Ojciec Święty w swoim kolejnym liście do kapłanów z roku 2002 zachęcał: „aby sami odkrywali i pomagali innym odkrywać piękno Sakramentu Pojednania”.

Dar i tajemnica Wieczernika głęboko zapisana jest także w Sercu Maryi, Matki Chrystusa i Kościoła (por. J 19, 27; Dz 1, 14). Ona po macierzyńsku wprowadza nas w tę tajemnicę. Jest w niej obecna w szczególny sposób.

Przypominają nam o tym Jej objawienia w Medjugorie. Matka Boża od początku gromadziła wszystkich parafian i coraz liczniej przybywających pielgrzymów na codziennej wieczornej Mszy Świętej w kościele, na adoracji Najświętszego Sakramentu i modlitwie różańcowej, wzywała do comiesięcznej spowiedzi, uczyła miłości i szacunku do pasterzy Kościoła i prosiła o nieustanną modlitwę w ich intencji.   W historii objawień był też bardzo szczególny okres. Od 1 marca 1984 roku do 8 stycznia 1987 roku Matka Boża przekazywała swoje cotygodniowe – czwartkowe orędzia dla mieszkańców parafii św. Jakuba w Medjugorie (liczącej obecnie ok. 4 tys. osób). Z matczyną miłością i troskliwością przez blisko trzy lata prowadziła i formowała medjugorskich parafian do ich późniejszej posługi i świadectwa wobec pielgrzymów przybywających z całego świata. Zaraz na początku zwróciła się do nich z wezwaniem: „Dzieci drogie, nawracajcie się najpierw wy w parafii. Wtedy będą mogli nawrócić się ci, którzy będą tutaj przybywać” (8.03.1984). W kolejny czwartek powiedziała do nich: „Czcijcie bezustannie Najświętszy Sakrament. Ja jestem zawsze obecna, kiedy wierzący Go adorują. Wtedy otrzymują szczególne łaski” (15.03.1984). „Drogie dzieci! Wzywam was do aktywniejszej modlitwy i uczestnictwa we Mszy świętej. Pragnę, by Msza była przeżyciem Boga”. (16.05.1985). Przed zbliżającą się czwartą rocznicą pierwszego objawienia mówiła: „Drogie dzieci! W tych dniach do parafii będą przybywać ludzie wszystkich narodowości. I teraz wzywam was do miłości: kochajcie najpierw swoich domowników, a potem będziecie mogli przyjmować i kochać wszystkich, którzy przybywają” (6.06.1985). W samą rocznicę 25 czerwca 1985 roku powiedziała: „Wzywam was, byście wszystkich zachęcali do odmawiania różańca. Różańcem pokonacie wszelkie zło, jakim szatan ma teraz zamiar prześladować Kościół katolicki. Wszyscy księża odmawiajcie różaniec! Poświęćcie czas na modlitwę różańcową”. (To orędzie Matka Boża dała na pytanie Marii Pavlović: Pani, co pragniesz polecić księżom?). „Wzywam was do modlitwy, abyście mogli być świadkami mej obecności” (30.01.1986). „Drogie dzieci, przekazuję orędzia najpierw mieszkańcom parafii, a dopiero potem wszystkim pozostałym. Najpierw wy musicie przyjąć orędzia, a potem inni. Wy będziecie odpowiadać przede mną i moim Synem Jezusem” (6.02.1986). „Tu jest źródło łaski, a wy, drogie dzieci, jesteście naczyniami, które przenoszą dary. Dlatego was, drogie dzieci, wzywam byście waszą pracę wykonywali z odpowiedzialnością” (8.05.1986). „Pragnę, byście byli aktywni w przeżywaniu i przekazywaniu moich orędzi. Szczególnie pragnę, drogie dzieci, byście wszyscy byli odblaskiem Jezusa, który będzie przyświecał temu niewiernemu światu, kroczącemu w ciemnościach. Pragnę, byście byli światłem dla wszystkich i byście w świetle dawali świadectwo. Drogie dzieci, nie jesteście powołani do ciemności, ale do światła, dlatego bądźcie światłością przez swoje życie” (5.06.1986).

Od początku trwających nadal objawień Królowej Pokoju w Medjugorie minęły już ponad 34 lata (24 czerwca 1981 r.). Przez te wszystkie lata Matka Boża w szczególny sposób była obecna z mieszkańcami parafii, okrywając ich swoim opiekuńczym płaszczem i orędując za nimi przed Bogiem. Była z nimi nieustannie, jako Matka i Nauczycielka, niestrudzenie przekazując orędzia i kreśląc nad nimi swoje matczyne błogosławieństwo. Można by powiedzieć, że zamieszkała w tej małej parafii razem ze swoimi dziećmi.

Ta macierzyńska obecność Maryi w parafii widoczna jest także w przekazanych widzącym dziesięciu tajemnicach. Każda z nich zostanie ogłoszona światu na trzy dni przed jej wypełnieniem. Dokona tego kapłan (o. Petar Ljubicić OFM) wybrany przez widzącą Mirjanę Dragićević-Soldo, mieszkającą we wsi Bijakovici na terenie parafii Medjugorie. Nie wiemy nic o treści i dacie wypełnienia tych tajemnic. Nie wiemy też w jaki sposób ojciec Ljubicić (70 l.) wypełni swoją misję. Wiadomo tylko tyle, że pierwsze dwie tajemnice stanowią bolesne ostrzeżenie, wielkie Boże napomnienie i odnoszą się przede wszystkim do mieszkańców parafii Medjugorie. Dlatego można sądzić, że jako jeden z pierwszych pozna je proboszcz parafii św. Jakuba w Medjugorie, odpowiedzialny za swoich parafian. Te wydarzenia będą darem miłosierdzia Bożego dla parafian, naglącym wezwaniem o powrót do gorliwości z początku objawień, pełnym bólu ostatnim matczynym wezwaniem Maryi do prawdziwego nawrócenia i odpowiedzialnego przyjęcia Jej orędzi skierowanych do parafii i całego świata. Z relacji Mirjany i innych widzących wiadomo, że trzecia tajemnica dotyczy zapowiedzianego przez Matkę Bożą cudownego znaku, który pojawi się i pozostanie w miejscu Jej pierwszego objawienia na wzgórzu. Podobnie jak pierwsze orędzia Królowej Pokoju, tak też pierwsze trzy tajemnice związane są bezpośrednio z parafią w Medjugorie. Blisko 35 lat objawień podkreśla jej szczególne miejsce w planach Bożej Opatrzności i w Sercu Maryi. Dla mieszkańców Medjugorie jest to wielki dar i zarazem wielka odpowiedzialność. To przede wszystkim sami parafianie mają być czytelnym znakiem prawdziwości objawień Maryi, Jej żywej obecności i matczynej miłości obejmującej wszystkich ludzi bez wyjątku. Żyjąc orędziami Maryi mają stać się Jej widzialnym i dotykalnym znakiem, znakiem prowadzącym do Chrystusa, znakiem wzywającym wszystkich do nawrócenia, budzącym wiarę, nadzieję i pokój. Podobnie jak przyobiecany przez Maryję cudowny znak, który kiedyś ukaże się na wzgórzu Podbrdo.    

Wielu Polaków pielgrzymowało już do stóp Królowej Pokoju w Medjugorie. Pamiętamy z jaką serdecznością byliśmy zawsze przyjmowani w skromnym kościele Ojców Franciszkanów i na prywatnych kwaterach w domach naszych chorwackich przyjaciół. Dlatego z wdzięcznością i miłością módlmy się za o. Marinko Sakota OFM, obecnego proboszcza i jego współbraci zakonnych oraz za widzących i wszystkich mieszkańców Parafii św. Jakuba w Medjugorie. Myśląc o tej wybranej przez Matkę Bożą Parafii, pragniemy także pamiętać o naszych własnych wspólnotach parafialnych, i o tej wielkiej Rodzinie Dzieci Bożych, jaką jest Kościół.

Maryja poprzez swoje medjugorskie objawienia przypomina nam, że jest Matką i Siostrą Pielgrzymującego Ludu Bożego. Przypominają o tym wszystkie Jej objawienia w historii Kościoła na całym świecie. Przypominają o tym Jej liczne sanktuaria, znajdujące się na wszystkich kontynentach ziemskiego globu. Przypominają o tym Jej wizerunki obecne w naszych kościołach i w naszych domach. W każdej Parafii, gdzie jest czczona, Maryja czuje się u siebie, ale Medjugorie ma z pewnością w Jej Sercu miejsce szczególne.

Będąc na pielgrzymce w Medjugorie często słyszymy ludzi wielbiących Boga we wszystkich językach świata, zjednoczonych w wierze i miłości przy ołtarzu Chrystusowej Ofiary, adorujących wspólnie Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie, stojących obok siebie w kolejce przy konfesjonałach znajdujących się po obu stronach kościoła, wspinających się drogą różańcową na Górę Objawień i śladami Cierpiącego Jezusa na szczyt Kriżewac (Góry Krzyża). Na uliczkach małego Medjugorie spotykamy pielgrzymów całego świata, którzy choć osobiście się nie znają, to potrafią wzajemnie się pozdrowić i obdarzyć uśmiechem płynącym z serca złączonego z Bogiem. Będąc w tej wielkiej międzynarodowej wspólnocie nie czujemy się obco, lecz przeciwnie jeszcze mocniej odczuwamy, że „Kościół jest naszym Domem”, Domem otwartym dla wszystkich. Potrzebujemy siebie nawzajem w budowaniu tego Domu i w naszej ziemskiej pielgrzymce do Domu Ojca. Jesteśmy za siebie wzajemnie odpowiedzialni. Nikt nie może czuć się wykluczony. Tego uczy nas Królowa Pokoju w Medjugorie. O tym przypomina wybudowany w pobliżu Góry Objawień dom Wspólnoty „Cenacolo” (tzn. z języka włoskiego „Wieczernik”) w którym przebywa kilkudziesięciu młodych ludzi z całego świata pragnących wyzwolić się z sideł narkomanii i innych uzależnień, aby odnaleźć radość życia dla Boga i ludzi. O tym przypomina także „Majcino Selo” (z języka chorwackiego „Matczyna Wioska”) w Medjugorie, w której Siostry Franciszkanki prowadzą przedszkole, troszcząc się o opuszczone i zaniedbane dzieci. Pragną przekazać im fachową i zorganizowana pomoc, chrześcijańskie wychowanie, godne warunki życia, poczucie wolności, akceptacji, a przede wszystkim ofiarować miłość i zrozumienie.

Maryja zaprasza nas, abyśmy jeszcze bardziej żyli darem i tajemnicą Wieczernika. Ona jest Matką Eucharystii, Ona jest Matką wszystkich kapłanów, Ona jest Matką całego Ludu Bożego. Ona jest Matką Jedności wszystkich chrześcijan. Módlmy się zatem wspólnie, jako oddane dzieci Matki Bożej Królowej Pokoju, za Parafię w Medjugorie i za nasze wspólnoty parafialne. Troszczmy się o wszystkich jej członków, szczególnie tych najsłabszych. To o nich powiedział Chrystus: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25, 40). Do tego wzywa nas nieustannie papież Franciszek, szczególnie w przeżywanym obecnie Jubileuszowym Roku Miłosierdzia.

Rozumiejąc także szczególną odpowiedzialność jaka spoczywa na duszpasterzach i mieszkańcach Parafii św. Jakuba w Medjugorie obejmijmy ich naszą serdeczną modlitwą, szczególnie w nadchodzącym Wielkim Tygodniu (18 – 27 marca), prosząc o wszelkie potrzebne łaski, dary Ducha Świętego i Boże błogosławieństwo w ich dalszej posłudze i świadectwie wiary wobec pielgrzymów przybywających do sanktuarium Królowej Pokoju.

Drodzy Moi! Świętując w Wielki Czwartek pamiątkę najświętszej Wieczerzy, dziękujmy za sakrament Chrystusowego Kapłaństwa i Sakrament Eucharystii. W tym uroczystym dniu módlmy się za wszystkich kapłanów, a szczególnie za naszych proboszczów i wikariuszy. Prośmy o nowe i święte powołania do Służby Bożej w Kościele oraz silną wiarę, miłość i jedność w naszych wspólnotach parafialnych.

Pielgrzymując wielkopostną drogą nawrócenia, zapatrzeni w „najdroższy wizerunek Chrystusa Ukrzyżowanego”, pełni ufności, prosimy Cię, Boże: „miej miłosierdzie dla nas i świata całego”.

Maryjo, Matko nasza i Królowo Pokoju, okryj nas swoim opiekuńczym płaszczem i prowadź śladami Twego Najmilszego Syna „przez krzyż do chwały zmartwychwstania”. Prowadź nasze wspólnoty parafialne i nasze rodziny. Pragniemy od Ciebie uczyć się miłości do Chrystusa i Jego Kościoła oraz wszystkich ludzi odkupionych Krwią Twego Syna. Pragniemy spełnić pragnienie Twego Serca: stać się Twoimi radosnymi posłańcami i prawdziwymi apostołami Chrystusa, Jego miłości i pokoju, czułości i miłosierdzia.

Droga Rodzino Matki Bolesnej! Najmilsi bracia i siostry! Na koniec, z pasterską miłością, zwracam się do każdego z was, obejmuję wdzięczną pamięcią w modlitwie i darem Chrystusowego błogosławieństwa od ołtarza Matki Bożej Bolesnej – o. Piotr O. Carm.