List do Wspólnoty PIETA na Adwent A. D. 2024 (część druga)

PIELGRZYMI NADZIEI

Razem z Maryją idą za Chrystusem

„od betlejemskiej groty, aż po szczyt Golgoty”.

Drodzy w Sercu Jezusa, bracia i siostry!

Droga Rodzino Matki Bolesnej!

2. W Medjugorie (czyt. Medziugorie), miejscu naznaczonym łaską nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, charakterystyczne są dwa wzgórza: mniejsze zwane Górą Objawień (Podbrdo), gdzie 24 czerwca 1981 roku po raz pierwszy ukazała się Maryja Dziewica z Dzieciątkiem Jezus w ramionach i większe zwane Górą Krzyża (Križevac) z wielkim białym krzyżem na szczycie wzniesionym przez parafian w 1934 roku z okazji jubileuszu 1900 – lecia Odkupienia. Do miejsca pierwszych objawień Gospy (czyli Pani) na Podbrdo prowadzą kaplice różańcowe, a na szczyt Križevac stacje drogi krzyżowej.

15 marca 2024 r. minęło 90 lat od zakończenia budowy betonowego krzyża (8, 5 m) na górze Križevac (520 m). Całymi dniami mieszkańcy parafii własnymi rękoma, wnosili potrzebny materiał przedzierając się przez trudno dostępne ścieżki na stromym Šipovacu. Na koniec 16 marca 1934 roku odbyła się Msza święta i krzyż został pobłogosławiony. W krzyż wmurowano relikwie Krzyża Chrystusa otrzymane z Rzymu. Wtedy zmieniono nazwę góry Šipovac na Križevac. Medziugorscy parafianie swój los, los swoich rodzin i swojej parafii połączyli z Chrystusem i krzyżem. Na krzyżu wyryto napis: «Jezusowi Chrystusowi, Odkupicielowi rodzaju ludzkiego na znak wiary, miłości i nadziei, na pamiątkę 1900 rocznicy Męki Jezusowej». We wrześniu 1935 roku na Križevacu obchodzono święto Podwyższenia Krzyża Świętego, zgodnie z postanowieniem biskupa miejsca. W ciągu ostatnich 30 lat góra Križevac stała się miejscem, które obowiązkowo odwiedzają pielgrzymi przybywający do Medziugorja. W każdy piątek po popołudniu parafianie wraz z pielgrzymami regularnie uczestniczą w Drodze Krzyżowej odprawianej na Križevcu”. Wedle świadectwa wizjonerów w orędziu z 30 sierpnia 1984 roku Matka Boża powiedziała: «krzyż był w planach Bożych, gdy go budowaliście.» Od początku objawień Matki Bożej na Križevacu zaczęto odprawiać drogę krzyżową. Na początku stacje oznaczone były drewnianymi krzyżami, a w 1988 roku umieszczono tam płaskorzeźby wykonane z brązu ( dzieło prof. Carmela Puzzola ). Na każdej z nich (oprócz modlitwy w ogrodzie Getsemani) znajduje się postać Matki Bożej.

W języku chorwackim, używanym przez miejscową ludność, nazwa miejscowości zapisywana jest jako 'Međugorje’ (wymawiana: 'me-dziu-gor-je’) i oznacza teren pomiędzy wzgórzami („Miedzygórze”). Wiąże się to z położeniem miejscowości pomiędzy dwoma wzniesieniami: Crnicą, która nazywana jest też Górą Objawień oraz wzgórzem Križevac określanym też jako Góra Krzyża, od betonowego krzyża ustawionego na jego szczycie.

W dolinie pomiędzy tymi górami znajduje się kościół parafialny p.w. św. Jakuba Apostoła w którym na codziennej Eucharystii gromadzą się mieszkańcy Parafii i liczni pielgrzymi z całego świata.

Można powiedzieć, że cały Kościół Pielgrzymujący znajdzie się niedługo jakby „między dwoma górami”. Pierwsza z nich to Jubileusz Wcielenia i Narodzenia Syna Bożego przypadający w 2025 Roku, a druga to Wielki Jubileusz 2000 – lecia Odkupienia dokonanego przez paschalne misterium męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, który obchodzić będziemy w 2033 Roku. Czas łączący te dwa wydarzenia można by nazwać: „Międzygórze” (czyli po chorwacku: Međugorje).

Chodzi tu jednak o coś znacznie ważniejszego niż tylko czas łączący obydwa te wydarzenia (2025 – 2033). Chodzi tu o głębokie duchowe „przejście”, a raczej codzienne „przechodzenie” wraz z Maryją ziemskiej drogi naszego Pana Jezusa Chrystusa i nasze uczestnictwo w misterium paschalnym Jego męki, śmierci i zmartwychwstania. Niezastąpioną pomocą w codziennym przechodzeniu na modlitwie i w realiach naszego życia, tej „drogi Jezusa” razem z Maryją będzie dla nas pobożne rozważanie tajemnic Różańca Świętego.

Można to także porównać do dobrze zaplanowanej i przeprowadzonej pielgrzymki do Medjugorie, która zawsze powinna uwzględniać modlitewne wejście na Górę Objawień i Górę Krzyża, a gdy wiek i stan zdrowia uczestników na to nie pozwala przynajmniej podejście do tzw. Niebieskiego Krzyża (Plavi Križ) u podnóża Wzgórza Objawień (Brdo Ukazanja) na chwilę modlitwy różańcowej i odprawienie drogi krzyżowej przy stacjach wokół wielkiej figury Chrystusa Zmartwychwstałego znajdującej się w pobliżu kościoła.

Królowa Pokoju z Medjugorie w swoich matczynych orędziach mówiła: „Zdecydujcie się na Jezusa, zdecydujcie się i idźcie razem z Nim w przyszłość [...]. Pragnę prowadzić was wszystkich do Mojego Syna [...]. Zdecydujcie się na Niego, postawcie Go na pierwszym miejscu w waszym życiu” (22.06.2012).

„Żyjąc Moimi orędziami pragnę prowadzić was do Mojego Syna. Przez te wszystkie lata, kiedy jestem z wami, Mój palec jest skierowany ku Mojemu Synowi, ku Jezusowi, ponieważ pragnę was wszystkich do Niego zaprowadzić” (28.12.2012).

Dlatego prawdziwym źródłem i szczytem, sercem i centrum jednoczącym wszystkich parafian i pielgrzymów medziugorskich będzie spotkanie z Chrystusem Eucharystycznym w kościele św. Jakuba.

Piękna Pani często przypominała o tym w swoich orędziach:

„Drogie dzieci, także dzisiaj w sposób szczególny pragnę zaprosić was na Eucharystię. Niech Msza Święta będzie centrum waszego życia! W szczególności, drogie dzieci, niech Eucharystia będzie w waszych rodzinach: rodzina musi chodzić na Mszę Świętą i celebrować Jezusa. Jezus musi być centrum waszego życia!” (15.06.2018). „Niech Msza Święta nie będzie dla was przyzwyczajeniem, ale życiem; przeżywając Mszę Świętą każdego dnia, odczujecie potrzebę świętości” (25.01.1998). „Nie zapominajcie, że w Eucharystii, która jest sercem wiary, mój Syn jest zawsze z wami. On przychodzi do was i z wami łamie chleb, ponieważ, Moje dzieci, dla was umarł, zmartwychwstał i przyjdzie ponownie” (02.05.2016).

Matka Boża zawsze kieruje naszą uwagę i prowadzi do prawdziwego duchowego centrum naszego chrześcijańskiego życia, którym jest Jezus obecny w Sakramencie Miłości. Dlatego w jednym z orędzi wymownie podkreśla mniejszą wartość samych objawień w obliczu ogromnego duchowego skarbu, jakim jest Eucharystia:

„Jestem bliżej was podczas Mszy Świętej niż podczas objawienia. Wielu pielgrzymów chciałoby być obecnymi w małej salce objawień i dlatego tłoczą się wokół plebanii. Kiedy będą się tłoczyli przed tabernakulum, tak jak teraz przed plebanią, zrozumieją wszystko, zrozumieją obecność Jezusa, ponieważ przyjmowanie Komunii jest czymś więcej niż byciem widzącym” (12.11.1986).

Drodzy bracia i siostry! Droga Rodzino Matki Bolesnej! Wraz ze wszystkimi dziećmi Kościoła podążamy w kierunku Jubileuszu 2000 – lecia Odkupienia w 2033 Roku. Ale najpierw wraz z całym Kościołem obchodzić będziemy jubileusz Wcielenia Syna Bożego, jubileusz 2025 rocznicy Narodzenia naszego Pana Jezusa Chrystusa. Papież Franciszek w bulli SPES NON CONFUNDIT ogłaszającej Jubileusz Roku 2025 pisze: „Jednocześnie ten Rok Święty skieruje nas ku kolejnej fundamentalnej rocznicy dla wszystkich chrześcijan: w 2033 r. obchodzone będzie bowiem dwa tysiące lat Odkupienia dokonanego przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Pana Jezusa. Przed nami zatem droga naznaczona wielkimi etapami, w której łaska Boża poprzedza i towarzyszy ludziom gorliwie kroczącym w wierze, czynnym w miłości i wytrwałym w nadziei (por . 1 Tes 1, 3)”.

Można zatem z pełnym przekonaniem powiedzieć, że papież Franciszek, który już niedługo (29 grudnia 2024 r. ) otworzy w bazylice Św. Piotra „Drzwi Święte” inaugurując w całym Kościele obchody Jubileuszu Roku 2025, zaprasza nas do podjęcia duchowej wędrówki w kierunku wielkiego Jubileuszu 2000 – lecia Odkupienia w Roku 2033, w którym będziemy wysławiać Pana Jezusa za to, że „do końca nas umiłował” (por. J 13, 1).

Abp Marek Jędraszewski, Metropolita Krakowski, w liście pasterskim na tegoroczny Adwent napisał: „Istnieje niezwykle głęboka więź między narodzeniem Chrystusa a Jego Paschą, czyli męką, śmiercią i zmartwychwstaniem, wynikająca z samego Bożego zamysłu.

Jest to prawda, która dość często znajdowała swoje odzwierciedlenie w chrześcijańskiej ikonografii. Przykładem tego jest między innymi maryjne sanktuarium w Osiecznej, niedaleko Leszna Wielkopolskiego, od wielu wieków znajdujące się pod opieką ojców i braci franciszkanów. Znajduje się tam łaskami słynący cudowny wizerunek Matki Bożej Bolesnej. Z postaci Bogarodzicy emanują dostojeństwo i przedziwne piękno. Maryja pochyla się nad śpiącym Dzieciątkiem Jezus. Jego główka spoczywa na Księdze, zapewne Księdze Pisma Świętego, co ma wyrażać wypełnienie się w Nim mesjańskich zapowiedzi proroków. W swej lewej rączce Jezus trzyma drewniany krzyżyk, w ten sposób już w chwili narodzin zapowiadając swą odkupieńczą śmierć na krzyżu. Natomiast Maryja patrzy na Dzieciątko z ogromnym zatroskaniem, pochyla się nad Synkiem, a widząc krzyżyk w Jego rączce składa ręce do modlitwy – jakby chciała tą swoją modlitwą ustrzec Go przed czekającą Go męką i śmiercią. Na Jej twarzy można dostrzec jakby przeczucie tego, co już niedługo w świątyni jerozolimskiej zapowie prorok Symeon: „Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu” (Łk 2, 34-35).

Drodzy Siostry i Bracia!

Jest jeszcze jeden powód tego niezwykłego powiązania Świąt Bożego Narodzenia z Krzyżem. Otóż rozpoczynający się Rok Jubileuszowy, upamiętniający 2025 rocznicę ludzkich narodzin Jednorodzonego Syna Bożego, stanowi niejako zapowiedź czekającego nas dokładnie za dziewięć lat Świętego Roku Odkupienia. W 2033 roku będziemy bowiem świętować Wielki Jubileusz 2000 lat od zbawczej śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Zbliżający się Rok Jubileuszowy będzie zatem początkiem szczególnej nowenny przygotowującej nas do czasu, w którym będziemy wysławiać Pana Jezusa za to, że „do końca nas umiłował” (por. J 13, 1)”.

Bracia i Siostry! „Wstańcie, chodźmy!” (por. Mk 14, 42). Już czas wyruszyć w drogę!

«Caritas Christi urget nos» - „Miłość Chrystusa nas przynagla” (2Kor 5,14).

Już czas wyruszyć w drogę: przejść Bramę Jubileuszu Wcielenia Syna Bożego w Roku 2025 i podążać w stronę wielkiego Jubileuszu 2000 – lecia Odkupienia dokonanego przez Chrystusa, który obchodzić będziemy w Roku 2033.

Chrystus nas wzywa i wyprzedza w drodze do Niebieskiego Jeruzalem! Idźmy wraz z Nim, idźmy śladami Baranka Bożego na święto Paschy 2033 Roku. Pełni wdzięczności i miłości przygotujmy Jubileusz 2000 – lecia Odkupienia dokonanego przez Chrystusa Pana. Niech Jego miłość przynagla nas do większej gorliwości o osobistą świętość i zbawienie każdej duszy odkupionej Jego Przenajdroższą Krwią! Już czas, aby przejść Bramę Jubileuszu Wcielenia Syna Bożego, uklęknąć w adoracji przed tajemnicą Boskiego Dzieciątka i całym sobą wejść w paschalne misterium Jego męki, śmierci i zmartwychwstania, aby otworzyć się na nowe wylanie Ducha Świętego i z nowym zapałem świadczyć o Chrystusie wobec całego świata. Do tego słowem i przykładem zachęcają nas Apostołowie i Święci wszystkich wieków Kościoła.

Do tego wzywa nas Matka Boża Królowa Pokoju z Medjugorie, gdy w jednym z orędzi mówi: "Drogie dzieci! Przebudźcie się ze snu niewiary i grzechu, gdyż to jest czas łaski, który daje wam Bóg. Wykorzystajcie ten czas i proście Boga o łaskę uzdrowienia swego serca, byście sercem patrzyli na Boga i człowieka. W szczególny sposób módlcie się za tych, którzy nie poznali miłości Bożej i swoim życiem dajcie świadectwo, tak by również oni poznali Boga i Jego nieskończoną miłość. Dziękuję, że odpowiedzieliście na moje wezwanie." (25.02.2000).

3. Drodzy w Sercu Jezusa, bracia i siostry!

„Podążamy razem”, jako członkowie Wspólnoty „Pieta” i dzieci Kościoła Chrystusowego zbudowanego na Piotrowej Skale, w kierunku wielkiego Jubileuszu 2000 – lecia Odkupienia w Roku 2033.

Wcześniej wraz z całym ludem Bożym świętować będziemy Jubileusz 2025 – Rocznicy Narodzin naszego Pana Jezusa Chrystusa. A zatem od Jubileuszu Wcielenia przejdziemy do Jubileuszu Odkupienia. Zachęceni przez papieża Franciszka „podążajmy razem” śladami Boskiego Odkupiciela pod czułą opieką Maryi, prowadzeni przez Jej posłuszeństwo wiary, Jej „fiat” wypowiedziane podczas Zwiastowania w Nazarecie i pod krzyżem Syna na Kalwarii, prowadzeni przez światło Jej siedmiu boleści łączących pierwsze i ostatnie dni ziemskiej wędrówki naszego Pana. Ona w tej pielgrzymce wiary prowadzącej do radosnego spotkania ze Zmartwychwstałym Panem będzie naszą Matką i najpewniejszą Przewodniczką. Ona bowiem wiernie „szła za Chrystusem od betlejemskiej groty, aż po szczyt Golgoty”.

Z Nią będziemy „Pielgrzymami nadziei” w drodze do paschalnego źródła łaski i miłosierdzia.

Ona, Maryja Niepokalanie Poczęta, Matka Dziewica, współcierpiąca z Synem na Kalwarii i wzięta przez Niego z duszą i ciałem do niebieskiej chwały jest zawsze najbliżej tego Źródła, jakim jest Słowo Wcielone za sprawą Ducha Świętego w Jej dziewiczym łonie, a przez Niego, z Nim, i w Nim, cała Trójca Przenajświętsza. Ona też, jako czuła i troskliwa Matka, tronująca Narodowi Polskiemu, pomoże nam wiernie trwać przy Chrystusie, naszym Panu i Odkupicielu i dochować przyrzeczenia chrztu świętego.

Ona jest Matką Wielkiej Soboty, Matką świętej nadziei, pierwszą strażniczką wielkanocnego poranka czuwającą przy życiodajnym źródle Misterium Paschalnego – Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa.

Św. Jan Paweł II w encyklice Redemptoris Mater pisze: „Kościół wzmocniony obecnością Chrystusa (por. Mt 28, 20) pielgrzymuje w czasie do końca wieków, idąc na spotkanie Pana, który przychodzi; ale na tej drodze — pragnę to wyraźnie podkreślić — kroczy śladami wędrówki odbytej przez Maryję Dziewicę, która „szła naprzód w pielgrzymce wiary i utrzymała wiernie swe zjednoczenie z Synem aż do Krzyża” (RM 2).

„Właśnie na tej drodze-pielgrzymce Kościoła poprzez przestrzeń i czas, a bardziej jeszcze poprzez dzieje ludzkich dusz, Maryja jest obecna jako Ta „błogosławiona, która uwierzyła”, jako Ta, która „szła naprzód w pielgrzymce wiary”, uczestnicząc jak żadne inne stworzenie w tajemnicy Chrystusa” (RM 25).

„Maryja przeto nie tylko stała się „Matką-Karmicielką” Syna Człowieczego, ale także w sposób wyjątkowy „szlachetną towarzyszką” Mesjasza i Odkupiciela. „Szła naprzód w pielgrzymce wiary” — jak to zostało już ukazane poprzednio — a w tym pielgrzymowaniu aż do stóp krzyża dokonało się równocześnie Jej macierzyńskie współdziałanie z całym posłannictwem Zbawiciela, z Jego dziełem i z Jego cierpieniem. Na drodze takiej współpracy z dziełem Syna-Odkupiciela samo macierzyństwo Maryi ulegało jakby swoistemu przeobrażeniu, wypełniając się coraz bardziej „żarliwą miłością” do wszystkich, do których posłannictwo Chrystusa było zwrócone” (RM 39).

Gdy zbliżał się milenijny jubileusz 2000 – lecia narodzenia Jezusa Chrystusa nasz wielki Rodak na Stolicy Piotrowej ogłosił Rok Maryjny (1987 – 1988) w całym Kościele wyjaśniając, że „nie brakowało w ostatnich latach z różnych stron głosów sugerujących, że taką rocznicę wypadałoby poprzedzić analogicznym jubileuszem poświęconym uczczeniu narodzin Maryi” (RM 3).

Dlatego też wydaje się słuszne i jak najbardziej odpowiednie, aby Jubileusz 2000 – lecia Odkupienia w Roku 2033 poprzedził Rok poświęcony Matce Odkupiciela (Redemptoris Mater), a może nawet okres siedmiu lat (2026 – 2032) dla uczczenia Siedmiu Boleści Maryi i Jej udziału w misterium Chrystusowego Odkupienia. Będzie to wyrazem miłości i wdzięczności dzieci Kościoła za wszystko co nasza Niebieska Matka, „Szlachetna Towarzyszka Boskiego Odkupiciela”, dla nas uczyniła i wycierpiała, a zarazem najlepsze przygotowanie do uwielbienia Boskiego Odkupiciela i świętowania Jego Paschy w Roku 2033.

Pragnę też zwrócić uwagę, że trzy pierwsze boleści Maryi odnoszą się do okresu dzieciństwa Jezusa, a kolejne cztery do Misterium Crucis Najświętszego Odkupiciela. Dlatego słuszne i naturalne wydaje się aby to właśnie Ona, Matka Siedmiu Boleści, poprowadziła nas od Jubileuszu Wcielenia w Roku 2025 do Jubileuszu Odkupienia w Roku 2033. Ona, Matka i Służebnica Paschalnego Baranka, najlepiej poprowadzi i przygotuje nas na świętowanie Jubileuszu 2000 – lecia Paschy Chrystusa.

(koniec części drugiej Listu)

o. Piotr Męczyński O.Carm.